Magdeleen van Eersel

Oude haven van Schokland, 2002

 

“De Zuidpunt: da’s waarlijk geen benijdenswaardige woonplaats. Waar het enige wat men ziet lucht en water, het enige wat men hoort het geloei van de storm en het geklots der golven is.”

 

Deze tekst trof ik aan op Schokland, en het werd mijn startpunt voor het maken van een soundscape voor de buitententoonstelling “Gedroogde Haven” in de oude haven van Schokland.

 

Ik liet mijn fantasie de vrije loop over wat er nog meer te horen zou kunnen zijn geweest, en componeerde daarvan mijn soundscape: andere zeebeesten, het gezang van de eilanders, om ten slotte uit te komen bij de vrije stemgeluiden van zeemeerminnen.

 

Tijdens de tentoonstelling was de soundscape door speakers te horen op het havenhoofd.

 

Totale duur: 9’24”.

​

​

​